Woonplaats: Assen, sinds 1986

Beroep en werkgever: Hoewel ik de slechtste leerling van de klas was in Grieks en Latijn is het toch gelukt mijn diploma te halen. Wat was het zwaar en wat was ik het leren na 6 jaar zat.

Daarom koos ik voor de eenjarige opleiding tot directiesecretaresse. Wat een makkie!
Na een korte periode gewerkt te hebben bij de Suikerfabriek te Hoogkerk , kreeg ik een baan als secretaresse (hoe is het mogelijk!) bij de afdeling Grieks en Latijn van het Klassiek Instituut van de RUG. Had ik maar geweten dat daar alle vertalingen van Griekse en Latijnse teksten verkrijgbaar waren. Meneer Roorda kwam regelmatig langs.
Na 4 jaar stapte ik over naar de Vakgroep Mediaevistiek (Middeleeuwen). Alles met elkaar heb ik het geweldig naar mijn zin gehad bij de universiteit en heel veel geleerd bij al die hooggeleerde heren.

Toen ons eerste kind geboren werd, ben ik daar gestopt. Wel typte ik thuis regelmatig proefschriften en doctoraalscripties. Verder nog gewerkt als corrector voor een uitgeverij in Kampen.
Omdat ons gezin veel aandacht vroeg, heb ik geen vaste baan meer gehad.

Burgerlijke staat: In 1979 getrouwd met Ritske Eekhof.
Samen hebben we 4 kinderen:
Wietze (studeert Economie in Groningen),
Martine (werkt na Pabo en Pedagogiek bij Jeugdhulp Friesland),
Anneleen (medisch secretaresse bij Revalidatiezorg Friesland) en
Erik (tijdelijk werkzaam bij KPN en gaat in september International Business and Management doen).

Dat we 4 kinderen hebben gekregen is voor ons heel bijzonder. In 1978 is bij mij nl. schildklierkanker geconstateerd. Mijn schildklier is toen verwijderd. Gelukkig bestaat er Thyrax. Wel blijf ik mijn hele leven onder controle in het UMCG. Na een intensieve behandeling met radioactief jodium mochten we de eerste jaren van ons huwelijk geen kinderen krijgen. Dat was niet gemakkelijk. Maar tot de dag van vandaag gaat het goed en dat is iets om dankbaar voor te zijn.

In het schooljaar 1971-1972 kwam ik jullie voor het eerst tegen. Eerst had ik in Leeuwarden mijn mulo B diploma gehaald. In die begintijd had ik toch wel wat moeite om te wennen. Van een kleine school waar je werkelijk iedereen kende naar een instituut waar de mensen je nagenoeg allemaal vreemd waren. Maar het wende mee door jullie.

In 1974 heb ik geen examen gedaan. Mijn moeder kwam na een ziekbed te overlijden.

Examen deed ik in 1975.

Na mijn examen ben ik bij de toenmalige AGO aan het werk gegaan.

In de avonduren ben ik bezig geweest met de opleiding actuariaat. Drukke werkzaamheden bij de toenmalige NVG in Groningen, een dochteronderneming van AEGON, hebben mij verhinderd dit traject te voltooien.

Ik ben altijd bij AEGON, bij zijn rechtsvoorgangers of dochtermaatschappijen in dienst geweest. Wisselend in Leeuwarden of Groningen.

In 1975 kwam ik voor het eerst mijn oude klasgenoot Henk de Jonge tegen. In 2006 kwam ik hem weer tegen en nu delen we samen een kamer.

Ik ben inmiddels ruim 30 jaar gehuwd met Jannie. Samen mochten wij 6 kinderen ontvangen 3 jongens en 3 meisjes. De dames zijn alle drie getrouwd. De oudste zoon hoopt in november te trouwen. We hebben nog 1 zoon thuis te wonen. Die wil in Zwolle de Pabo gaan doen en zal ook de langste tijd wel thuis zijn geweest.
Inmiddels ben ik ook 3 x een trotse opa. Wij genieten ontzettend van de kinderen en kleinkinderen.

Ik mag graag knutselen en lezen. De afgelopen jaren is, door in de plaatselijke gemeente kerkelijk actief te zijn, daar vaak minder van terecht gekomen dan ik zou willen.
Veel van mijn vakanties brengen we door op Vlieland. Heerlijk om over het strand lopen. Dan kom je tot rust. Onder de indruk van de eindeloze zee.

Zoals aangekondigd en voorzien van een foto aan de balie van onze dierenartspraktijk zal ik proberen mijn levensverhaal in het kort te vertellen.

Ik ben vanuit de gymnasiumklas(G4) in VWO-4 terecht gekomen en daar heb ik zeker geen spijt van gehad. Het was een geweldige tijd, waarin gezellige klasse-avonden en schoolkampen heel belangrijk waren. Het was ook een zeer vruchtbare groep wat betreft de liefde. Veel daar ontstane liefdes zijn nog huidige echtelieden, zoals tussen Jaap en mij.

Voor mij was al vroeg duidelijk dat ik naar de ALO wilde en dat is ook gelukt. Het is niet helemaal zo gelopen als van te voren gepland. In het 2^e jaar raakte ik zwanger en zijn we ook getrouwden dus is dat dit jaar alweer 33jr. Ik heb daar overigens geen moment spijt van gehad. We zijn naar Utrecht verhuisd, een heel klein huisje in en volksbuurtje. Eigenlijk te klein om een kind te hebben. Ongeveer een maand voor de bevalling kregen we een 4-kamerflat aangeboden ook in Utrecht en daar hebben we de verdere studie van Jaap(diergeneeskunde) gewoond met veel plezier. Daar zijn 3 van de 4 kinderen geboren(Ellen 1976, Lucie 1980 en Douwe 1981). Ik heb in Utrecht nog 1 jaar Duits gestudeerd en daarna heb ik de lagere acte voor lichamelijke opvoeding gehaald en heb in Spakenburg aan de toenmalige huishoudschool lesgegeven.

Toen Jaap in juni 1981 afstudeerde was er bijna geen werk in Nederland en is hij in Duitsland aan het werk gegaan. Een maand na Douwe·s geboorte(dec) zijn we naar Duitsland verhuisd. We hebben daar 2 jaar gewoond en in 3 verschillende plaatsen. Het was een heftige, maar ook leuke tijd. Ellen is daar nog naar de Grundschule gegaan met haar traditionele Schultütte. Ik ben in deze periode huisvrouw en assistente geweest en actief in het kerkkoor.

Na 2 jaar zijn we teruggegaan naar Nederland en zijn in Amstelveen terechtgekomen. Daar is Nienke, onze jongste, in 1984 geboren. We hebben daar met plezier gewoond, maar Jaap is na 3 mnd door vervelende dingen op het werk in verschillende delen van het land gaan werken en ik woonde met de kinderen nog in Amstelveen. Toch ben ik met de kids in mijn Renaultje-4 naar het oosten en het Zuiden getrokken tijdens de weekenden en vakanties van de kinderen. De kinderen hebben het er nog over.

In 1985 zijn we naar Stompetoren(vlakbij Alkmaar) verhuisd. Jaap is in en maatschap terecht gekomen en ook weer uit vertrokken in 1994. Tot 1994 heb ik nog lesgegeven aan de Geref basisschool in Amsterdam. Mijn interesse lag bij het onderwijs en ik ben jarenlang bestuurslid geweest van de school in Alkmaar, waar onze kinderen heen gingen. Later ook bij WSNS(Weer Samen Naar School) als voorzitter van Miden/Noordwest. In de kerkelijke gemeente van Alkmaar voel ik me erg thuis en ben ik ook actief(geweest) in EC, Cie van Beheer, alpha en jeugdpastoraat. Je ziet het misschien al, ik vind het moeilijk om nee te zeggen, omdat ik het allemaal mooi werk vind.

Ik voel mezelf een evangelische vrijgemaakte. Ik doe bv actief mee in een interkerkelijke Bijbelstudie-groep, ga af en toe naar de pinkstergemeente in Alkmaar, ga al een paar jaar met mijn kinderen naar het Flevo-festival(echt een aanrader, als je tenminste niet elke nacht 8u slaap nodig hebt).

In ons gezin heeft een dramatische gebeurtenis plaatsgevonden in dec 1988. Onze zoon Douwe heeft een ernstig ongeluk gehad en heeft 8 wkn in het AMC in Amsterdam in coma gelegen. Hij is daar weer uit ontwaakt of wel God heeft een wonder gedaan. In het begin verbeterde hij spectaculair, maar de stappen werden stapjes en nu is de situatie al een paar jaar stabiel. In leervermogen is hij heel sterk achtergebleven, lichamelijk is de coördinatie nog lastig, hoewel bijna niemand dat aan de buitenkant ziet), hij heeft ook soc-emotioneel problemen(vriendschappen, omgang met leeftijdsgenoten), het organiseren van zijn leven is moeilijk. Hij woont onder begeleiding zelfstandig. Hij is een blije en vrolijke jongen. Hij heeft in 1995 ook nog epilepsie erbij gekregen, maar dat is nu al een paar jaar goed onder controle met medicatie. Het heeft mijn leven in zoverre veranderd dat ik God meer ervaar in mijn dagelijks leven. Het heeft mij dichter bij Hem gebracht.

Ellen(schoolmaatschappelijkwerker) en Lucie(leerkracht b.o) zijn getrouwd en hebben resp 2(Koen en Zonne) en 1 kind(eren)(Julie) en Ellen verwacht de 3^e. Nienke(neuropsycholoog aan de VU:onderzoek) gaat deze zomer nog trouwen. De kinderen en kleinkinderen komen nog regelmatig naar Stompetoren en we genieten daar samen echt van.

Sinds 1994 hebben Jaap en ik samen een dierenartspraktijk en ik doe alle niet diergeneeskundige zaken met veel plezier.

Ik zie uit naar de 13^e juni om jullie allemaal live te ontmoeten.

P.S. Het is niet zo kort geworden, maar er is ook zoveel gebeurd in die 35jr.

Gelukkig kwam ik een klassenfoto tegen van dat bewuste (reünie)jaar/cursusjaar. Ik maakte natuurlijk heel wat leerlingen mee tijdens mijn 9-jaar-durende-middelbare-schooltijd. Sommigen dachten op een gegeven moment ook, dat ik één van de docenten was (in colbert of driedelig pak, wel of niet met hoge leren laarzen en hakken en (te lang haar). Maar ik had een apart plaatsje in het hart van Buffinga. Toen vele leeftijdgenoten al jaren studeerden op universiteit of HBO moest ik nog blokken voor het examen op Atheneum-A-niveau. Daarna ging ik in militaire dienst. Daar was geen ontkomen aan. Vervolgens leerde ik bij verschillende edelsmeden het vak van goud- en zilversmid. Na een paar jaar deed ik met succes staatsexamen en begon met mijn vrouw een eigen bedrijf t.w. een reparatieatelier voor goud en zilver in het Friese Scharnegoutum. Om verschillende redenen na vijf jaar daarmee gestopt en de oude liefde van de sport weer opgepakt. CIOS te Heerenveen gedaan gevolgd door de akte-j. Nog voor de Fries Sportraad gewerkt, de HBO-sport te Leeuwarden, voor de Gymnastiek- en Volleybalbond, maar ook alweer bijna 20 jaar in het onderwijs en verbonden aan Guido de Brès te Amerfoort.

Mijn vrouw, Ina Zwarts, en ik wonen in Bunschoten-Spakenburg evenals onze drie zoons, die het warme nest verlaten hebben. Eén van de drie jongens is getrouwd. Dit religieuze bolwerk aan de voormalige Zuiderzee is uniek en zeer bijzonder. Dat wij er als noordelingen nog steeds wonen, verbaast ons ook nog regelmatig. Mijn vrouw staat hier ook al die tijd al voor de klas, en dat zal ermee te maken hebben.

Ik heb natuurlijk heel wat leerkrachten meegemaakt c.q. versleten. Er is ook veel gebeurd in die periode. Ik heb zelfs op zaterdagmorgen nog les gehad. Opvallend weinig vrouwelijke leerkrachten toendertijd. Blijkbaar heb ik toch wat krenten in de pap gemist.

De oude liefde van fotografie en muziek maken en liedjes schrijven is nog steeds aanwezig. The Intergations was toch indertijd een wereldberoemde band in Groningen-Noord! We repeteerden in de Mulo van Bea·s vader. Veel oudjes uit Bethesda bleken zaterdagmiddags – ons repetitiemoment – minder doof dan we dachten. Maar zij waren niet de enigen in de buurt, die wij overlast bezorgden. Na afloop van het luidruchtig geoefen werden de torenhoge luidsprekerboxen etc. weer keurig opgeborgen in de pastorie. Ja, die was ook daarvoor bestemd!

Op 13 juni praten we vast verder bij.

Naam: Bea Oosterhuis-Munneke
 
Na het Lyceum ben ik parttime gaan werken op een verzekeringskantoor en in de avonduren een MO studie Duits gedaan.
Na 1 jaar studie kreeg ik een baantje als lerares Duits aan de Mavo in Zuidhorn, waar ik 3 jaar heb gewerkt. Het 2e jaar een combibaan met de Kapteynmavo in Groningen.

In juni 1977 zijn Tjalling en ik getrouwd en een jaar later heb ik mijn akte MO Duits gehaald. En toen ook gestopt met werken ivm moederschap.
Samen hebben we 5 kinderen, waarvan 3 getrouwd en we hebben 3 kleinkinderen.
Kerkelijk zijn we redelijk honkvast: nog steeds lid van de Geref. Kerk vrijg. Met een lichte neiging naar het evangelische. Onze kinderen willen ook allemaal de Here dienen, waar we erg blij om zijn. Zij zijn niet allemaal lid van dezelfde kerk en daar leer je weer veel van als ouders.
We hebben op veel verschillende plaatsen gewoond: Lekkum(dorpje vlak bij Leeuwarden), Leeuwarden, Dalfsen, Blija, Nijkerk.
Na 20 jaar huisvrouwenlief en (nogal, niet mijn hobby nl.) -leed ben ik weer langzaamaan gestart met lesgeven, wat ik ondertussen alweer ruim 10 jaar doe en inmiddels ook weer met veel plezier. Mijn hobby's: pianospelen (nog steeds), paardrijden(sinds 2 jaar). De tijd op het Lyceum is voor mij een heel goede tijd geweest. Veel fijne vriendschappen (gehad) en vormende contacten/gesprekken. Zeker als je nu terugkijkt en vergelijkt met anderen: wat hadden we een superleuke groep en wat hebben we veel samen gedaan!

Woonplaats:

Hoogland (Amersfoort)

Beroep en werkgever:

Na het VWO aan de slag gegaan bij, zoals het nu heet, KPMG en daar tot 1988 gewerkt in de accountancy en consultancy. Vanaf 1988 de overstap gemaakt naar het bedrijfsleven en gaan werken als financial controller bij een bedrijf in de technische dienstverlening te Coevorden. Dit bedrijf is na enkele jaren overgenomen door het huidige Imtech, en in 1995 ben ik als controller overgestapt naar Imtech te Gouda om daar als groepscontroller te gaan werken. Turbulente en boeiende groeitijd meegemaakt, veel bedrijven werden er gekocht. Ik ben in dat kader (allerlei overname-onderzoeken en na koop intensief organisatie- implementatie-trajecten mee begeleid) veelvuldig in het buitenland rondgetrokken, m.n. Duitsland, Engeland, Spanje, België. In 2002 stabiliseerde zich dat allemaal wat en vond ik het minder spannend om als concerncontroller onder een Raad van Bestuur bezig te zijn met cijfers en rapportages zonder veel directe feeling met wat er in bedrijven daadwerkelijk speelde. Toen de overstap gemaakt naar een kleinschaliger bedrijf in de visverwerkende industrie te Urk, en daar in de functie van algemeen directeur ‘gerold·. Deze industrie kenmerkt zich o.a. door een sterk internationaal karakter, we hadden tevens actviteiten/bedrijven in IJsland en Engeland. Een groot deel van dit Urker bedrijf is op basis van een strategische heroriëntatie begin 2008 verkocht aan een groter (ook internationaal opererend) visindustrie-bedrijf te Spakenburg en tot mij taken behoorde het integreren van dit bedrijfsonderdeel in een groter geheel. Dat is inmiddels afgerond en ik ben toegetreden tot het Groeps-management (taakgebied: interne organisatie). Het zijn roerige economische tijden, en als gevolg daarvan moesten er prioriteiten worden gesteld. Vanaf januari van dit jaar ben ik ca. 3 dagen per week (achter elkaar; deels hotelleven) werkzaam in België als algemeen directeur a.i. van een 3-tal Belgische visbedrijven (met deels export naar Frankrijk en import vanuit Vietnam, China, Sri Lanka) waar het nodige speelt en zal moeten gaan veranderen. Management structuur, overleg en communicatie-lijnen opzetten e.d., en strategische visie ontwikkelen. We hebben inmiddels goed contact met een Vietnamees bedrijf, er is ook een Belgische medewerker gestationeerd, en we proberen op een duurzame kwaliteits manier (daar is heel wat over te vertellen en wat versta je dan onder ‘duurzaamheid· bijvoorbeeld) aldaar vis te laten kweken en verwerken. En ik zit momenteel tot over m·n oren in dat Belgische gebeuren met bijbehorende internationale aspecten. Weer een intensieve en tijdrovende ‘klus· met veel reizen. Maar wel boeiend om mee te maken, al die verschillende landen, culturen en vooral het stimuleren en motiveren van mensen. Continue bezig zijn in teamwork, sterke punten en kwaliteiten van mensen onderkennen en aan het licht brengen en die postief en optimaal benutten, daar draait het m.i. altijd weer om.

Nevenwerk, hobby·s en/of interessen:

Op diverse plaatsen (we zijn meerdere keren verhuisd) heb ik intensief en van harte meegedaan aan het dienstbetoon (wat moeten we steeds weer leren voeten te wassen bij elkaar en anderen) in de christelijke gemeente en getracht mee te bouwen in Gods Koninkrijk. In kerkeraden, schoolbestuur, beheerszaken, evangelisatiewerk, bijbelstudie, jeugdwerk. Prachtig en verrijkend om te doen, ook vaak wel gepaard gaand met problematisch ploegen op rotsen. Maar ziende op het gebod, vasthouden en blijven geloven in God en Zijn heilbrengende Woord hebben we en houden we rijke beloften van vergeving van schuld, zicht op echt leven en perspectief op een eeuwig verblijf bij Hem die onze vrede is. Verder probeer ik wekelijks hard te lopen of te fietsen. Nou ja, hardlopen ?; als m·n zoons me soms zien dan zeggen ze: och, daar strompelt die ouwe ook weer.... Maar ik voel me er prettig bij, het gaat natuurlijk niet meer zo geweldig als dertig jaar geleden, maar het maakt je geest weer helderder en ik krijg vaak prima bruikbare gedachten(flitsen) tijdens het joggen.

Daarnaast besteed ik, als ik thuis ben, tijd aan gezin, family.

Burgerlijke staat en evt. kinderen:

Getrouwd met Alie in 1978, gezegend door onze Heer met 4 kinderen. Inmiddels zijn er ook 4 kleinkinderen (de oudste is 5 jaar), in juni en juli verwachten we het onuitsprekelijke wonder van een 5^e en 6^e kleinkind.

Zoals het er nu naar uitziet kan ik 13 juni niet aanwezig zijn (vanwege alle drukte) en als ik thuis ben dan wil ik er de laatste maanden ook echt zijn... Maar als ik toch een gaatje kan vinden dan zal ik m·n best doen te komen. Allen in ieder geval hartelijk en christelijk gegroet.